ವಿದ್ಯಾಲಯ ಪ್ರವಾಸ ಭಾಗ ೨

Z : oho...I cant wait !! tell me how is the department !

ನಾನು : ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. building ಹೊಸಾದು. ಜೊತೆ ಇಟ್ಕೋಂಡ್ ಹೋಗ್ಬೇಕು ಈ ಜಾಗಕ್ಕೆ. ಒಬ್ಬ್ರೇ ಹೋದ್ರೆ ಕಳ್ದೋಗ್ತಿವಿ.

Z : ಹೌದಾ ? ವಿಪರೀತ ನಿರ್ಜನ ಪ್ರದೇಶ ನ ?

ನಾನು : ಹು ಕಣೇ . ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬೀದಿ ದೀಪ ನೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ. ಸಾಯಂಕಾಲ ಆದ್ರೆ ನಾವ್ಯಾರೂ ಓಡಾಡಕ್ಕಾಗಲ್ಲ.

Z : ಆಮೇಲೆ ?

ನಾನು : ಗೂಳಿಗಳ ತರಹ ನುಗ್ಗಿ ಆಫೀಸೆಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಹುಡುಕಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಮೇಡಮ್ ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ನಾವು ಹೋಗಿ ಕದ ತಟ್ಟಿದೆವು.

ಅವರು: ಬನ್ನಿ !

ನಾವು: ಮೇಡಮ್, ಹೊರ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಸೀಟುಗಳಿವೆ ?

ಅವರು: ಒಂದೆ. ಮೆರಿಟ್ ಸೀಟ್ ಒಂದೆ.

ನಾವು : payment seats ?

ಅವರು: ಇವೆ.

ನಾವು: ಮೆರಿಟ್ ಸೀಟ್ ಗೆ payment ಸೀಟ್ ಗೆ ಫೀಸ್ ಎಷ್ಟು ?

ಅವರು: ಮೆರಿಟ್ ಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಸಾವಿರ, ಪೇಮೆಂಟ್ ಗೆ ಹೋದ ವರ್ಷ ಅರವತ್ತೈದು ಸಾವಿರ ಇತ್ತು... ಈ ಸರ್ತಿ ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗತ್ತೆ.

ನಮಗೆ ಸಲ್ಪ ಶಾಕ್ ಆಯ್ತು.

ನಾವು : admission procedure ಏನು ?

ಅವರು ವಿವರಿಸಿದರು.

ನಾನು ಎಲ್ಲ ಲ್ಯಾಬುಗಳಿಗೆ, ಗೂಳಿಯ ತರಹ ನೇ ನುಗ್ಗಿ, ಎಲ್ಲ ಕೂಲಂಕುಷವಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ.
ಲೈಬ್ರರಿಯವರು ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ನುಗ್ಗಬಾರದು ಅಂತ diplomatic ಆಗಿ ನನ್ನ ಬೈದರು. actually ಅವರು librarian ಅಂತ ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಓದುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನು ಅವರನ್ನ disturb ಮಾಡಲು ಇಚ್ಛಿಸದೇ ಹಾಗೆಯೇ ನುಗ್ಗಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆ. ಸರಿ ಸಾರಿ ಕೇಳಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದೆವು. ಲ್ಯಾಬ್ ನಲ್ಲಿ ಕೆಮಿಕಲ್ ಗಳು , apparatus ಗಳು ಕಂಡವು. ಸಂತೋಷವಾಯ್ತು. ಹೊರಬಂದೆವು.

Z : ದುಡ್ಡು ಸಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತಲ್ವ ?

ನಾನು : ಈಗಿನ ಎಡುಕೇಷನ್ ಸಖತ್ ದುಬಾರಿ ....ಎಲ್ ಕ್ ಜಿ ಗೆ ಸಾವಿರಾರು ರೂಪಾಯಿ ಆಗತ್ತ್ವೆ ದೊಡ್ದ ದೊಡ್ದ ಸ್ಕೂಲುಗಳಲ್ಲಿ. ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಕಳಿಸೋದಲ್ಲದೇ ವ್ಯಾನು, ಸ್ವಿಮ್ಮಿಂಗು, ಕರಾಟೆ, ರಾಮ ರಾಮ ....ಹೀಗ್ ಬಂದು ಹಾಗ್ ಹೊಟೊಗತ್ತೆ ತಿಂಗಳ ಸಂಬಳ. ಪೋಸ್ಟ್ ಗ್ರ್ಯಾಡುಯೇಷನ್ ಗೆ ಇದು ಕಮ್ಮಿನೇ ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ.

ಸರಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರ ಬಂದಿದ್ದೇ ನಾವು ಎಡುಕೇಷನ್ ಲೋನನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ನಡೆದೆವು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಏನಾಯ್ತು ಗೊತ್ತ ?

Z : ಏನಾಯ್ತು ?

ನಾನು : ಅದೇ, ನಾವು ಬರ್ತಾ ರಸ್ತೆಲಿ ಒಬ್ಬರು unconscious ಆಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ್ರಲ್ಲ...ಅವರು ಎದ್ದು ನಡೆದು ಬರ್ತಿದ್ದ್ರು !!

Z : what ????????????

ನಾನು : ಹು !!!!!!!!!!!! ನಾವು ಮೊದಲು ಅವರ ಕಾಲು ನೋಡಿದೆವು. ನೆಟ್ಟಗಿತ್ತು. ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕ್ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಭಯ ಆಗೋಯ್ತು. ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಏನಾಗಿತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಅಂತ ಕೇಳೊ ಧೈರ್ಯ ನಮಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ambulance ಬಂತೋ ಇಲ್ವೋ ಗೊತ್ತೇ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೇ ಮುಂದೆ ನಡೆದು ಬಂದೆವು.

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದು ಬಂದು ಆ spot ಅನ್ನು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದೆವು. once again, deserted place. ಏನೂ ತೋಚದೇ ಮುಂದೆ ನಡೆದೆವು.

ನಂತರ ಅಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಅಮ್ಮ ಕಳಿಸಿದ್ದ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣು ತಿಂದು, ಕೆಲವು ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ, ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿಗೆ ಟಾ ಟಾ ಹೇಳಿ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಗೆ ನಡೆದೆವು.

Z : hmmmmm...........

ನಾನು : ನಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಜಾಗ ಹನುಮಂತನಗರದ ಪಿ.ಇ.ಎಸ್ ಕಾಲೇಜು. ಬಸ್ಸುಗಳು ಬೇಗನೇ ಸಿಕ್ಕಿದವು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿದಾಗ ಒಂದು ವರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸಲ್ಪ ಕಾದು, ವಿಚಾರಿಸಲು ಅಲ್ಲಿ ಎರಡು ಲಕ್ಷ [ಒಂದುವರೆ ಲಕ್ಷ ಡೊನೇಷನ್ನು, ಐವತ್ತು ಸವಿರ ಫೀಸು, ಇದು management quota. merit ಸೀಟ್ ಗೆ PG-CET ಬರೀಬೇಕು. ಮತ್ತೆ ಹೊರ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ಗೆ ಒಂದೇ ಮೆರಿಟ್ ಸೀಟು, per college, counselling ನಲ್ಲಿ allot ಆಗುವಂಥದ್ದು merit seat .] ಫೀಸು ಎಂದು ಕೇಳಿ ಆದ ಗಾಬರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಹಾಗೆಯೇ ಹೊರ ನಡೆದವು.

Z : ಒಹೋ ! ಇದು ವಿಪರೀತ ಆಯ್ತು.

ನಾನು ; ಏನ್ ಮಾಡ್ತ್ಯ ? ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಿದಷ್ತು ನಮಗೆ ಬೇಜಾರಾಗತ್ತೆ ಅಲ್ಲದೇ ಮತ್ತಿನ್ನೇನು ಆಗಲ್ಲ. ನೋಡು, ನಮ್ಮ ತಂದೆ ತಾಯಿ ನಮ್ಮನ್ನ ಸಾಕಲು ಬೆವರಲ್ಲ, ರಕ್ತ ಸುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ನಮಗೆ ಆವತ್ತು ಅರಿವಾಯ್ತು. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಿಯೇ ನಾವವರ ಪರಿಶ್ರಮವನ್ನ ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸಬೇಕು. ಸಮಯವನ್ನು ಹೇಗು ಹೇಗೊ ಉಡಾಯಿಸಬಾರದು, ದುಡ್ದನ್ನ ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಪೋಲು ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಿಜವಾಗಲು ಮನಗಂಡೆವು. ಮಿಡಲ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಜನ ನಾವು, ಆರಕ್ಕೇರಲು ಅಗದೇ, ಮೂರಕ್ಕಿಳಿಯಲು ಇಷ್ಟಪಡದೇ, ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುವವರು. ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಒಳ್ಳೆ ಉದ್ಯೋಗ ಸಿಕ್ಕು ಸಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಬಳ ಸಿಗುವುದೆಂಬ ಆಸೆ ಹೊತ್ತರೆ, ಆ ಆಸೆ ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳಲೂ ಸಾಲ ಸೋಲ ಮಾಡಿ ತಿನುಕಾಡಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹ. subsidized education ಮುಂತಾದ ಸರ್ಕಾರದ ಭರವಸೆ ಎಲ್ಲಾ ಬರೀ ಮರೀಚಿಕೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಓದು ತುಂಬಾ ದುಬಾರಿ. ಅಗ್ಗದ ಫೀಸಿರುವ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ facilities ಇಲ್ಲ, facilities ಇರೋ ಕಡೆ afford ಮಾಡಕ್ಕಾಗಲ್ಲ. it oscillates between two extremes. ನಮಗೆ ಒಂಥರಾ ಬುದ್ಧನ್ನ ಬೀದಿಗೆ ತಂದು ಜಗತ್ತಿನ ಸತ್ಯ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತು.

Z : very true !!

ನಾನು : ನನ್ನ ಚಪ್ಪಲಿ ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತಲೇ ಅಸು ನೀಗಿತು. ನಾನು ಗಾಂಧಿ ಬಜಾರಿನ world culture library ಗೆ ಸದಸ್ಯೆ. ಪುಸ್ತಕ return ಮಾಡಲು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು. ಹೋಗಿ, ಆ ಕೆಲ್ಸವನ್ನೂ ಮುಗಿಸಿ, ಚಪ್ಪಲಿ ಖರೀದಿಸಿ, ಪುಳೀಯೋಗರೆ ಪಾಯಿಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಪಲಾವು ತಿಂದು, ಮನೆಯತ್ತ ಸಾಗಿದೆವು. ಬಸ್ಸುಗಳು ಬೇಗ ಸಿಕ್ಕಿದವು. ಮನೆ ತಲುಪಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ವಿಷಯ ಎದ್ದ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸುವೆವೆಂದು ಹೇಳಿ ನಿದ್ದೆ ಹೋದೆವು.

ವಿದ್ಯಾಲಯ ಪ್ರವಾಸ ಪುರಾಣಂ ಸಂಪೂರ್ಣಂ .